चर्दा चर्दा झार झैं मरेको बगर
यौटै छ फूल जस्तो झरेको रहर

चाना चाना काटेको यो मुटुको टुक्रा
तिम्रै भो रक्त-नदी तरेको शहर

तहस् नहस् पैह्रोमा बगेको छ मन
दीन अश्रु-दहमा डढेको प्रहर

शुनशान अनि चकमन्न छ अझै
बमको छर्रामा हो परेको डगर

डोब छ बामे सर्ने पाइलाहरुको
प्रतिपल छ अनौठो बढेको कहर !!