तिम्रो मनको बगैंचामा फुल्न पाए हुन्थ्यो

तिम्रो मिठो बातहरुमा भुल्न पाए हुन्थ्यो

जीवन भरि तिम्रै न्यानो स्पर्शमा बसी

तिम्रो मन मुटु भरि डुल्न पाए हुन्थ्यो

संसार कति रमाइलो छ जिउन जाने देखि

अन्धकारमा जुन बनी खुल्न पाए हुन्थ्यो

जति टाढा हुदै गयो उति याद आउछ किन ?

सपनीमा भए पनि ,संगै झुल्न पाए हुन्थ्यो

गजलकार
बिमला अधिकारी देवकोटा
भरतपुर नेपाल